De laatste twee weken in Mexico
Door: Lisanne en Bas
Blijf op de hoogte en volg Bas en Lisanne
30 Juli 2015 | Mexico, Guanajuato
Goedemiddag lieve lezers,
Al typende in ons eigen, onderhand volledig thuis voelend, homesteltje kijken we samen terug op een geweldige tijd die langzaamaan ten einde is gekomen. We denken onderhand al na over de woorden op ons laatste blog in Mexico, ongelooflijk hoe snel die tijd uiteindelijk is gegaan, al meer dan 3 maanden weg uit het mooie en fijne Nederland. Het wordt een lang, maar interessant blog denken we (want 2 weekenden te beschrijven en onze afsluiting hier!), dus houd vooral vol om deze mooie woorden op u in te laten werken.
Laten we het chronologisch aanpakken en starten bij het weekend in Guanajuato, beginnende op 17 juli. Met flinke buikkrampen en mooie vloeiende wc-creaties begon Bas de reis in Bernardo’s auto naar dit prachtige stadje die hij absoluut niet wilde missen. Omdat Basil en Vitto (kent u ze nog van het vorige blog?) ook nog in Guanajuato waren op dat moment werd ‘s avonds nog even met ze afgesproken (eigenlijk sliepen Bas en Basil op dat ogenblik, dus bleven Lisanne, Vitto, Bernardo en Andreja over) om samen wat van de stad in het donker te kunnen zien. Ook het ontbijt op zaterdag werd nog eventjes met z’n allen gedaan, waarna we de rest van de dag hadden om deze geweldig mooie stad te ontdekken. Het kan best beschreven worden als een combinatie van Venetië, Florence (en de rest van Italiaanse steden), maar dan in de bergen met de Mexicaanse onbenulligheden ertussen. Kortom, heel knus, romantisch, mooi en kleurrijk. Ook by night ziet de stad er fantastisch uit en heb je mooie uitzichtpunten op een heuvel tegen de stad aan. Ook genoten we ‘s avonds van een heerlijke rode wijn in een restaurant met live jazz muziek, waarna we nog door pionierden naar een salsa bar in de stad. Zondag was het alweer mooi weer en liepen nogmaals door de mooie straten, genoten we van wat koffies en eten en reden we ‘s avonds terug richting Guadalajara waar de ouders van Bas op het vliegveld aan zouden komen. Na een werkelijk briljante timing van beide onze aankomsten sloten Bas en zijn ouders zich eindelijk weer in de armen, wat een fijn gevoel was dat!! Bij aankomst bij het hostel vonden de wolken het wel weer mooi geweest en gooiden ze er een van de hardste buien overheen die we tot nu toe hadden meegemaakt, zo, welkom vaders en moeders, uitstappen en spullen naar binnen brengen was letterlijk een uitdaging geworden… Wel werden we heel hartelijk ontvangen door al onze lieve mede-homestel-bewoners en dronken we samen nog wat lekker Mexicaanse biertjes.
De eerste drie dagen van de week werkten we gewoon lekker door en lieten we in de avond wat dingen van de stad zien en namen we Harrie en Ronnie mee naar de salsa lessen! Wat een natuurtalenten waren het, ongelooflijk, vraag ze maar eens om voor te doen als ze terug zijn, doen ze graag. Op donderdag namen we al lekker weekend en trokken we er met een huurauto op uit (leuk verhaal nog...als je denkt dat je hier in Mexico een auto hebt gereserveerd, moet je er niet meteen vanuit gaan dat die dan ook daadwerkelijk klaar staat. Er is grote kans dat ze er gewoonweg geen meer hebben. Ooh ja, sorry, we hebben geen auto! Ooooh, geen probleem joh, dan gaan we toch gewoon kruipend!?). Uiteindelijk vonden we ergens anders waar ze letterlijk nog maar keuze hadden een vieze, vervuilende, grote pick-up truck, maar daar waren we laterna toch eigenlijk wel blij mee (daarover later meer uiteraard). We begonnen de trip naar Tequila waar we een rondje deden in dit leuke dorpje en nog wat goede Tequila hadden gescoord. Via een aantal geweldige binnendoorwegen, met slechte wegen, mooie landschappen en verre uitzichten reden we door naar de Guachimontones piramides (weet u nog? Daar waren we al eens geweest!), maar daar kwamen we om 17:01 aan terwijl het om 17:00 uur sloot, jammer dus (ha-ha). Toen reden we maar door naar de volgende bestemming, Tapalpa, een van de magische dorpjes van Jalisco. Wederom via mooie wegen, typische afgelegen Mexicaanse dorpjes doorkruisend, kwamen we aan in het op 2060 meter boven zee-niveau en tussen de naaldbomen gelegen dorpje. Vrij uitgestorven in de avond, maar wel erg mooi en heel erg mooi gelegen. De vrijdagochtend ontbeten we rustig en reden naar Las Piedrotas, hele grote stenen in de middle of nowhere en ontstaan door volkanisch gesteente. Vervolgens stelden we onze pick-up truck op de proef door werkelijk een van de slechtste wegen ooit te berijden om naar een adembenemende kloof en waterval te rijden, wauw wat was dit verrassend en onverwachts mooi!! Op zaterdag reden we naar de het nationaal park van de vulkaan van Colima, waarvan een van de vulkanen nog actief is en op uitbarsten staat. De hoogste (niet meer actieve) vulkaan van de twee is over de 4260 meter hoog en is gelegen in wederom een hele mooie omgeving. ‘s Avonds reden we terug naar Guadalajara om nog een aantal typische dingen van de stad te laten zien aan Bas’ ouders en op zondag gingen we samen hardlopen (en moeders op de fiets) op de autovrije zones en gingen we in de middag naar de Barranca (ravijn) van Guadalajara, bizar hoe zo’n prachtig natuurgeweld tegen zo’n enorm grote stad aan kan liggen!
Op zondagavond was het tijd voor het eerste deel van de projectafsluiting van ons, hét culturele evenement en lancering van het culturele programma en de Waterman!!!!! Het was een groot succes en iedereen was in werkelijk jolijte stemming door deze show, dus wij waren als ‘ouders van het programma en de Waterman’ erg trots op onze collega’s en hebben vertrouwen dat er in de toekomst veel gedaan gaat worden met dit deel van ons werk hier in Mexico. Maandag en dinsdag maakten we wat laatste dingen af en bereidden we onze presentatie voor op dinsdagavond (in de tussentijd waren Bas’ ouders op dinsdagochtend weer vertrokken en zij zullen hun reis door Mexico vervolgen: ze gingen vanuit hier naar Guanajuato (ja idd, daar waren wij het weekend ervoor!) en zijn nu richting Mexico Stad gegaan). Deze presentatie ging erg goed en we hebben heuse diploma’s gekregen voor ons werk hier! We kregen veel complimenten, maar de leukste waren toch wel dat we een inspiratiebron zijn voor mensen hier en dat ze onder de indruk waren van ons werk, jipiieeeee!!! Op woensdag hebben we écht alles afgesloten op het werk: bureaucratische papierenrotzooi, mappen gemaakt, bestanden afgerond, nog meer handtekeningen gezet en uiteraard de sleutel van het bedrijf ingeleverd. Gek gevoel was dat...maar ook weer fijn, want we hebben vakantieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee :D. Onze uiteindelijke uitkomsten van het werk: een culturele handleiding met allerlei activiteiten voor educatie en creatie van bewustwording, de installatie van een first flush, een technische handleiding om mensen in staat te stellen zelf een heel goedkoop wateropvangsysteem te maken en daarbij uiteraard nog vele filmpjes, fysieke voorbeelden en de Waterman!
Nu is het tijd om alles klaar te maken voor Cuba, morgen vliegen we er al heen! We weten nog niet hoe we hier om het internet verlegen zitten, dus wanneer blogs zullen komen, hebben we werkelijk geen idee van. Doeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeei.
Al typende in ons eigen, onderhand volledig thuis voelend, homesteltje kijken we samen terug op een geweldige tijd die langzaamaan ten einde is gekomen. We denken onderhand al na over de woorden op ons laatste blog in Mexico, ongelooflijk hoe snel die tijd uiteindelijk is gegaan, al meer dan 3 maanden weg uit het mooie en fijne Nederland. Het wordt een lang, maar interessant blog denken we (want 2 weekenden te beschrijven en onze afsluiting hier!), dus houd vooral vol om deze mooie woorden op u in te laten werken.
Laten we het chronologisch aanpakken en starten bij het weekend in Guanajuato, beginnende op 17 juli. Met flinke buikkrampen en mooie vloeiende wc-creaties begon Bas de reis in Bernardo’s auto naar dit prachtige stadje die hij absoluut niet wilde missen. Omdat Basil en Vitto (kent u ze nog van het vorige blog?) ook nog in Guanajuato waren op dat moment werd ‘s avonds nog even met ze afgesproken (eigenlijk sliepen Bas en Basil op dat ogenblik, dus bleven Lisanne, Vitto, Bernardo en Andreja over) om samen wat van de stad in het donker te kunnen zien. Ook het ontbijt op zaterdag werd nog eventjes met z’n allen gedaan, waarna we de rest van de dag hadden om deze geweldig mooie stad te ontdekken. Het kan best beschreven worden als een combinatie van Venetië, Florence (en de rest van Italiaanse steden), maar dan in de bergen met de Mexicaanse onbenulligheden ertussen. Kortom, heel knus, romantisch, mooi en kleurrijk. Ook by night ziet de stad er fantastisch uit en heb je mooie uitzichtpunten op een heuvel tegen de stad aan. Ook genoten we ‘s avonds van een heerlijke rode wijn in een restaurant met live jazz muziek, waarna we nog door pionierden naar een salsa bar in de stad. Zondag was het alweer mooi weer en liepen nogmaals door de mooie straten, genoten we van wat koffies en eten en reden we ‘s avonds terug richting Guadalajara waar de ouders van Bas op het vliegveld aan zouden komen. Na een werkelijk briljante timing van beide onze aankomsten sloten Bas en zijn ouders zich eindelijk weer in de armen, wat een fijn gevoel was dat!! Bij aankomst bij het hostel vonden de wolken het wel weer mooi geweest en gooiden ze er een van de hardste buien overheen die we tot nu toe hadden meegemaakt, zo, welkom vaders en moeders, uitstappen en spullen naar binnen brengen was letterlijk een uitdaging geworden… Wel werden we heel hartelijk ontvangen door al onze lieve mede-homestel-bewoners en dronken we samen nog wat lekker Mexicaanse biertjes.
De eerste drie dagen van de week werkten we gewoon lekker door en lieten we in de avond wat dingen van de stad zien en namen we Harrie en Ronnie mee naar de salsa lessen! Wat een natuurtalenten waren het, ongelooflijk, vraag ze maar eens om voor te doen als ze terug zijn, doen ze graag. Op donderdag namen we al lekker weekend en trokken we er met een huurauto op uit (leuk verhaal nog...als je denkt dat je hier in Mexico een auto hebt gereserveerd, moet je er niet meteen vanuit gaan dat die dan ook daadwerkelijk klaar staat. Er is grote kans dat ze er gewoonweg geen meer hebben. Ooh ja, sorry, we hebben geen auto! Ooooh, geen probleem joh, dan gaan we toch gewoon kruipend!?). Uiteindelijk vonden we ergens anders waar ze letterlijk nog maar keuze hadden een vieze, vervuilende, grote pick-up truck, maar daar waren we laterna toch eigenlijk wel blij mee (daarover later meer uiteraard). We begonnen de trip naar Tequila waar we een rondje deden in dit leuke dorpje en nog wat goede Tequila hadden gescoord. Via een aantal geweldige binnendoorwegen, met slechte wegen, mooie landschappen en verre uitzichten reden we door naar de Guachimontones piramides (weet u nog? Daar waren we al eens geweest!), maar daar kwamen we om 17:01 aan terwijl het om 17:00 uur sloot, jammer dus (ha-ha). Toen reden we maar door naar de volgende bestemming, Tapalpa, een van de magische dorpjes van Jalisco. Wederom via mooie wegen, typische afgelegen Mexicaanse dorpjes doorkruisend, kwamen we aan in het op 2060 meter boven zee-niveau en tussen de naaldbomen gelegen dorpje. Vrij uitgestorven in de avond, maar wel erg mooi en heel erg mooi gelegen. De vrijdagochtend ontbeten we rustig en reden naar Las Piedrotas, hele grote stenen in de middle of nowhere en ontstaan door volkanisch gesteente. Vervolgens stelden we onze pick-up truck op de proef door werkelijk een van de slechtste wegen ooit te berijden om naar een adembenemende kloof en waterval te rijden, wauw wat was dit verrassend en onverwachts mooi!! Op zaterdag reden we naar de het nationaal park van de vulkaan van Colima, waarvan een van de vulkanen nog actief is en op uitbarsten staat. De hoogste (niet meer actieve) vulkaan van de twee is over de 4260 meter hoog en is gelegen in wederom een hele mooie omgeving. ‘s Avonds reden we terug naar Guadalajara om nog een aantal typische dingen van de stad te laten zien aan Bas’ ouders en op zondag gingen we samen hardlopen (en moeders op de fiets) op de autovrije zones en gingen we in de middag naar de Barranca (ravijn) van Guadalajara, bizar hoe zo’n prachtig natuurgeweld tegen zo’n enorm grote stad aan kan liggen!
Op zondagavond was het tijd voor het eerste deel van de projectafsluiting van ons, hét culturele evenement en lancering van het culturele programma en de Waterman!!!!! Het was een groot succes en iedereen was in werkelijk jolijte stemming door deze show, dus wij waren als ‘ouders van het programma en de Waterman’ erg trots op onze collega’s en hebben vertrouwen dat er in de toekomst veel gedaan gaat worden met dit deel van ons werk hier in Mexico. Maandag en dinsdag maakten we wat laatste dingen af en bereidden we onze presentatie voor op dinsdagavond (in de tussentijd waren Bas’ ouders op dinsdagochtend weer vertrokken en zij zullen hun reis door Mexico vervolgen: ze gingen vanuit hier naar Guanajuato (ja idd, daar waren wij het weekend ervoor!) en zijn nu richting Mexico Stad gegaan). Deze presentatie ging erg goed en we hebben heuse diploma’s gekregen voor ons werk hier! We kregen veel complimenten, maar de leukste waren toch wel dat we een inspiratiebron zijn voor mensen hier en dat ze onder de indruk waren van ons werk, jipiieeeee!!! Op woensdag hebben we écht alles afgesloten op het werk: bureaucratische papierenrotzooi, mappen gemaakt, bestanden afgerond, nog meer handtekeningen gezet en uiteraard de sleutel van het bedrijf ingeleverd. Gek gevoel was dat...maar ook weer fijn, want we hebben vakantieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee :D. Onze uiteindelijke uitkomsten van het werk: een culturele handleiding met allerlei activiteiten voor educatie en creatie van bewustwording, de installatie van een first flush, een technische handleiding om mensen in staat te stellen zelf een heel goedkoop wateropvangsysteem te maken en daarbij uiteraard nog vele filmpjes, fysieke voorbeelden en de Waterman!
Nu is het tijd om alles klaar te maken voor Cuba, morgen vliegen we er al heen! We weten nog niet hoe we hier om het internet verlegen zitten, dus wanneer blogs zullen komen, hebben we werkelijk geen idee van. Doeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeei.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
